XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Liburu honetan mugimendu horren agerpen bizienak aurkituko dituzu, argazki eta guzti.
Egileak iraultza horren erlijiozko garrantzi eta ondorioak aztertzen ditu.
Liburuaren azkenaldean, berriz, aitorkizun pertsonal batzuk jasotzen ditu, benetan interesgarriak.
Eliz-orduak patxara eta egokitasun pixkatekin, abestuz, egitea billatzen genduenok aspalditik jotzen gendun orrelako liburu baten falta: ugaritasun aundirik ez baigendun arlo ontan.
Ofizioko elementu guziak beren musikarekin dakarz: breviario berriaren erara eratua, sarrera, himnoak, galderantzun-formulak baditu.
Batez ere garrantzia salmoei eta Itun Berriko kantikaei ematen zaie.
Salmo bakoitzak badu bere musika eta naiko jantzia gainera, aberatsegia ez bada ere.
Salmu batzuk gainera bi eratan ematen dira: era aberatsean eta era zoliago batean, era berri auetara oraindik oitu ez diranentzat errezgarri.
Polifoniari leku aundia ematen zaio; dakarren guztia abots batean ere abestu diteke ala ere.
Argitalpenaren muga bat bezela au jarriko nuke: sorrerakoa du: musika-lan guzia bakar batena izatea: Domingo Cols-ena alegia.
Naiz ta lan ori naiko urteen zear banatua izan.
Ala ta guztiz ere geroago osotuko badira Ofizioari buruzko oraingo
Ia euskal Orduen-otoitz liburu berria argitaratzen danean euskaldunok ere orrelako zerbait argitaratzeko almena eta kemena izaten ditugun.
Gaiak eta idazkera atsegiñak ditu: Idazleak beren gaien jabeak.
Gaur eskutan artu dudan liburu berri onek goraldi oiek merezi ditu benetan.
Gai xeea du, osatzeko, egilleak izan duen lana, neketza.
Ogei bat urtez dokumentu eta berrien billa.
Zertarako? Gure erriko famatua ez zan gizon baten bizitz urratsak ikasteko, eta gaurko gure erriko gizonei eredu bezela jartzeko.
Ramon Gorosta ez zan gizon
Plazenziko lantegietan langille ona, komentu urteetan beartsuen eta erien laguntzalle maitagarria.
Ori izan omen zan Gorosta, bañan baita ere, leku guzietan eta beti, euskalduna.